باید که در آیینه‌ی چشمان تو «ها» کرد
تا گرد غبار از تنِ آیینه جدا کرد

گیسوی گره‌خورده‌ی شب را به سحر چید
شاید که نگاهِ تو مرا دید و صدا کرد

هر جامِ شرابِ تن‌ت از حادثه لب‌ریز
دیدی که ننوشیدنِ تو حادثه‌ها کرد؟

آن شب که مرا دیدی و خندیدی و رفتی
یک لحظه نگاه تو گذر کرد و چه‌ها کرد

در عمق هوای دلِ من عشقِ تو جوشید
اما تو نگاه‌ت هوسِ منظره‌ها کرد

گفتم که: «من از ناز تو لب‌ریزِ نیازم»
گفتی که: «مگر سوی تو این عشوه به پا کرد؟»

گفتم که: «مرا در پس این کوچه ندیدی؟»
اما «تو کدام است؟!» تو در کوچه صدا کرد

گر آینه‌ی چشم تو لب‌ریزِ غبار است
باید که در آیینه‌ی چشمان تو «ها» کرد

دستی زد و سیلی به شب چشمِ تو کوباند
در پاسخ هر آن‌چه بدی با دلِ ما کرد

25-05-1390

 

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: ترانه ، ،